Suikerzoete bezigheden

Suikerzoete bezigheden

Ik dacht veel te weten over suiker.

Het grootste verschil tussen geraffineerd en niet geraffineerd is dat een niet geraffineerde vorm alle van nature aanwezige vezels nog bevat die je lichaam helpen om de suiker te verteren. Anders dan dat is suiker gewoon suiker, in any way shape or form. Zo is iets met kokos- of palmsuiker niet suikervrij, maar vrij van geraffineerde suiker. Hetzelfde gaat op voor welke vorm van siroop dan ook, zodra je een geextraheerde vorm van suiker gaat gebruiken voeg je iets toe en is je recept niet suikervrij, punt. We kunnen er niet omheen.

Ok, allemaal heel begrijpelijk. Maar wat ik dan niet weet is hoe we zogenoemde suikervrije producten moeten benaderen. Ik werk in een biologische supermarkt en zoals je van een reform kan verwachten verkopen ook wij onwijs veel alternatieven voor witte, geraffineerde kristalsuiker.
Maar wat moet je met al die alternatieven? Zijn ze echt zoveel beter als wordt beweerd of zitten we onszelf wederom enorm voor de gek te houden.

Ik wil graag alles weten, dus ik ging op onderzoek uit.

  • Stap 1: Suikervrij eten van 1 september tot en met 24 december 2015. Waarom? Je komt pas echt achter alle verborgen suikers in producten als je je best gaat doen ze te vermijden.
  • Stap 2: Internet afstruinen voor berichten, artikelen, posts over suiker.
  • Stap 3: Zoveel mogelijk suikervrije snacks zelf maken of ontdekken.
  • Stap 4: Een shitload aan heerlijkheden verzamelen voor eerste kerstdag. Dan mag ik weer.

Goed, laten we bij het begin beginnen.

Het is nu 14 oktober en ik heb in 40 dagen tijd slechts 2 dagen ge-‘cheat’. Of eigenlijk, bewust ge-‘cheat’. Allereerst hetgene waar de meeste mensen naar vragen als ze horen dat ik suikervrij eet; voel ik echt een verschil?
Het antwoord is simpel en was voor mij bijzonder confronterend, namelijk ja.

Warning: Ik ga het hebben over darmen e.d. Wil je lichamelijke functies en werkingen graag als taboe onderwerp blijven zien raad ik je aan dit stukje over te slaan.

Ik voel me vaker helderder, heb meer energie over de hele dag, geen last van rare dips (mits ik genoeg eet) en nog het allermooiste resultaat, mijn huid, maag en darmen hebben nooit beter gevoeld. Ik heb nogal een moeilijk gestel, bij het minste of geringste spelen mijn maag of darmen op en ik had bijna altijd wel puistjes. Puistjes, gone. Maag, alleen als ik nog hele zoete of vette dingen eet (dadels bijv.) heb ik tijdelijk last van wat maagzuur. Maar de intensiteit en duur zijn enorm afgenomen! Ook mijn darmen zijn nooit rustiger geweest. Ik heb nu alleen nog last van overmatige gasvorming als ik in een korte tijd teveel heb gegeten, verder eigenlijk niet tot nauwelijks en vooral, niet meer dan je van een gezond persoon zou mogen verwachten.

Draagt suikervrij eten bij aan een goede gezondheid? Ik denk het wel, ik durf er alleen niet heel stellig in te zijn.

We horen zoveel over het zoveelste dieet, een nieuwe hype, hoe we nu toch écht gezond kunnen worden, maar in werkelijkheid is het heel erg simpel. Alles met mate.
Die handenvol M&M’s die ik met een housewarming naar binnen werkte heb ik nu al wel verteerd. Is het gezond, nee. Richt het heel veel schade aan? Gezien mijn normale eetpatroon hoogstwaarschijnlijk niet.

Mijn conclusie: Verban de geraffineerde suiker niet compleet uit je dieet, maar kies wat bewuster wanneer je het eet.

Mocht je toch op zoek zijn naar goede alternatieven kan ik die wel bieden, namelijk in de vorm van heerlijke muesli repen. Officieel dus niet helemaal suikervrij, maar wel redelijk suikerarm.

Liefs,
Kleine muts

N.B. Dit is pas mijn eerste post omtrent mijn suikervrije streak, meer volgt! Zoals fruitsuikers, namen voor suiker en ziekte en suiker!

Suikervrij, buikje blij

Suikervrij, buikje blij

Het is nu bijna 3 jaar geleden dat ik dacht: “Nee, ik ben er klaar mee. Ik ga me vanaf nú niet meer druk maken over mijn uiterlijk, maar me focussen op gezond en gelukkig zijn!”.

Nou, en dat deed ik.

fries

Laat ik maar gewoon meteen eerlijk zijn, ik heb een eetstoornis gehad en daarom ben ik er nu op gebrand om eerlijke informatie over voeding en de samenwerking van de voedingsindustrie en de media te delen. Ik zal niet zeggen dat zij de reden van mijn probleem waren, maar ze maakten het uit de weg ruimen van het probleem des te moeilijker.

Of het nu een verstoord zelfbeeld is, onwetendheid over wat goed en slecht is of gewoon desinteresse, het lijkt dezer dagen bijzonder moeilijk om normaal, gezond te eten.
Dan is natuurlijk de vraag, wat versta ik onder normaal en gezond? Heel kort door de bocht: dat wat op een goed moment uit de grond steekt, van een boom valt of aan een struik groeit. Een iets uitgebreidere versie zou zijn; fruit, groente, (indien vleeseter) vlees & vis, noten, zaden, peulvruchten, vet, zuivel & granen.

Zie het net als de primaire kleuren. Je kunt alle kleuren van de regenboog maken, maar daarvoor heb je toch echt eerst die drie primaire kleuren nodig anders kom je simpelweg tekort voor het gewenste resultaat.
Met ons lichaam en voeding net zo. Als je dieet voornamelijk bestaat uit een onbewerkte vorm het bovenstaande krijg je zonder problemen alle benodigde voedingsstoffen, vitaminen & mineralen binnen. Het zijn volwaardige voedingsbronnen en ze bezitten van nature alle vezels, vetten, suikers, koolhydraten & eiwitten die ons lichaam nodig heeft om het te verwerken en om te zetten in energie.

Er zijn nu eenmaal continu bepaalde processen aan de gang in ons lichaam en daar heeft het de juiste stoffen voor nodig. Ik zou graag een voorbeeld willen geven, maar ik ben me pas sinds kort op wetenschappenlijk gebied gaan verdiepen (kuch, wetenschappelijke artikelen lezen op internet..), dus daarvoor heb ik nog even niet de juiste kennis 😀

Maar wat ik wél weet is dat veel van de benodigde stoffen niet te verkrijgen zijn uit ‘troostvoer’. Of eigenlijk bijna al het eten dat een reclame heeft. Cola is misschien wel lekker, maar het heeft niet dezelfde werking als water. Waar water je lichaam alleen ondersteund in het dagelijkse werk – we bestaan immers bijna voor de helft uit water – zorgt cola nog voor extra werk! Namelijk het afbreken van de suikers.

Om er nog niet heel erg over uit te weiden, – daar is nog genoeg tijd voor – ik wil onderzoeken hoe makkelijk/moeilijk het is om je aan een waardevol voedingspatroon te houden, een waar je eigenlijk alleen dat eet wat je nodig hebt. En dit is dus de rede dat ik van 1 september tot 24 december geen suiker eet! Nu moet ik iets speciefieker zijn, ik eet geen geraffineerde suikers, geen rietsuiker, geen fructose, dextrose, maltodextrine, aroma, fructose glucosestroop, en eigenlijk bijna alle suikers van deze lijst. De enige uitzonderingen zijn van nature aanwezige suikers in fruit & groente, gedroogd fruit en om het toch een beetje leuk te houden mag ik ook zo nu en dan agavesiroop, palm- en kokosbloesemsuiker vanwege hun lage glycemische index. Dat houdt in dat ze de suikerspiegel niet heel beïnvloedden mits gebruikt met mate.

Ik ben ondertussen al 10 dagen onderweg en tot op heden is het me zeer goed bevallen. Het moet gezegd, ik was al erg gezond – op mijn verslaving aan chocolade rozijnen na – en ik werk in een biologische winkel waar het het meeste toch al gezonder is dan dat wat het kassameisje van de appie op een goede dag over de band ziet rollen.

Ik houd jullie op de hoogte met recepten, mijn ondervindingen op het gebied van gezonde voeding en de manipulatieve trucjes van de reclame!

Tot zover,
Kleine muts

kookrepen

IMG_20150827_182628

P.s. naast zelfbenoemde kookmuts ben ik ook zangeres en vanwege mijn werk, optredens en repetities ben ik even iets minder aan het mutsen! Maar ik kom weer terug zodra deze stroom van optreden voorbij is. Pinky promise!

Kookmuts ging op stap in Maastricht

Kookmuts ging op stap in Maastricht

In het laatste zonnige weekend van 2015 ben ik, Lianne, samen met mijn vriendin Mandy naar Maastricht geweest voor een heus Meidenweekend!

Een meidenweekend, dat betekent shoppen, chocola en cocktails!! En dat is ook precies wat we hebben gedaan. We begonnen de dag, na 3,5 uur treinen, met een homemade high tea bij de stadsmuur van Maastricht. Eerst een overheerlijke sandwich met pesto, kaas, zongedroogde tomaat en veldsla. Uiteraard een heerlijke ijsthee, guilt free chocoladecake en aardbeien gedipt in chocolade.

Eetcafé De Bobbel

Na een heleboel shoppen, terrasjes en sightseeing streken we uiteindelijk neer om te eten bij eetcafé De Bobbel, met een typisch Limburgse kaart (naar eigen zeggen). Het is een super schattig klein café, met hout aan de muren, een krakende vloer en een glanzende koffiemachine. De Bobbel is ook een distilleerderij en schenkt en verkoopt huisgemaakte brandewijn. Uiteraard kozen wij voor het speciale brandewijn proeverijtje van De Bobbel, geserveerd in 4 schattige glaasjes.

Het voorgerecht was voor mij een Limburgse uiensoep en voor Mandy een mosterdsoep met spek. Ik ben er nog niet helemaal uit waarom het nou typisch Limburgs was, maar lekker was het wel!

Het hoofdgerecht was wel behoorlijk Limburgs! Tenminste, Mandy’s gerecht. Zij had namelijk Zuurvleisch, een Limburgs stoofvlees gerecht. Ik moet haar maar op haar woord geloven dat het erg lekker was, want zelf eet ik geen vlees. Mijn hoofdgerecht was dan ook de champignonschotel. Niet erg exotisch, maar het was het enige vegetarische gerecht op de kaart. En, het moet gezegd, het was verrukkelijk!

Een toetje hadden we niet, we zaten propvol!

Ik zou Eetcafé De Bobbel zeker aanraden als je ergens een restaurantje zoekt in Maastricht. Het is een knus, oud pandje in het centrum van de stad. Je kunt er heerlijk eten, de bediening is ontzettend aardig en ze komen elk halfuur langs met verse bitterballen! De huisgestookte brandewijn kun je ook in leuke geschenkverpakkingen kopen.

Kookmutsen ♥ cocktails!

Na het eten en de ontdekkingstocht door het hotel gingen we de stad weer in om van de avondsfeer te genieten! Het was nog lekker warm buiten en het was gezellig druk in het centrum. We kwamen cocktailbar Beez tegen, een leuke, spontane bar waar we de hele avond hebben genoten van heerlijke cocktails! Misschien iets te veel cocktails, maar ze waren zo lekker! Pina Colada’s, Margarita’s en een Hong Kong lemon tea… We hadden een vrolijke avond.

De volgende ochtend, waren we rond koffietijd weer in de stad. We hadden de dag ervoor al een leuk cafeetje gezien en daar gingen we nu vlaai eten. Het was niet zomaar vlaai, het was kruisbessenvlaai! Ik had ooit wel eens een kruisbes gegeten, maar ik had ze nog nooit in een taart/vlaai gezien. Het smaakte goed, fris en licht zurig. Perfect voor een taart.

Met de laatste hap vlaai was ook ons weekend in Maastricht voorbij. Het was een top weekend! Nu maar weer wat dagen rustig aan doen…

Vegetarische hachee?

Ik moet zeggen dat zuurvlees me stiekem wel heel erg lekker leek. Hoewel het natuurlijk niet vegetarisch is, heb ik laatst wel gelezen dat de Vegetarisch Slager bezig is met vegetarische hachee. Dat lijkt me wel wat. Zodra het op de markt is, zal ik ermee aan de slag gaan. Stay tuned voor mijn toekomstige vegetarische hachee avontuur!

Verlanglijstje

Verlanglijstje

Ik heb in mijn keuken een:

  • Hapjespan
  • Grillpan
  • Magimix ♥
  • Koksmes
  • Spatel
  • Verschillende, prachtige pannen
  • Koekenpan
  • Muffintray
  • Blender
  • Mixer

In feite bijna alles wat een kookmuts gelukkig maakt. Wat nog mist.. is een wafelijzer!! De laatste wafel die ik met smaak heb gegeten was tijdens Lief! festival vorig jaar, toen ik gluten moest eten voorafgaand aan mijn darmonderzoek. De lekkerste wafel die ik ooit heb gegeten was de wafel in België bij de watervallen van Coo tijdens een vakantie way, way back.

En nu? Nu eet ik geen wafels want ondanks een negatieve uitslag na mijn darmonderzoek (jeej) kan ik niet tegen gluten (boo). Wat gebeurd er als ik gluten eet? In het kort: het voelt na een paar uur alsof een opgeblazen ballon zich een weg zoekt van mijn dunne darm naar mijn dikke darm, auw.

Dus wat doe je dan als kookmuts? Zelf maken natuurlijk! Maar daarvoor heb ik wel een nieuw speeltje nodig en dus ging ik op zoek.

Nu vind ik voornamelijk ‘gebruiksgemak’ en ‘makkelijk schoon te maken’ heel belangrijk, ik ben mijn eigen vaatwasser dus ik doe niet aan moeilijk. En al zoekende vond ik deze schoonheden:

Nu is de laatste Tristar van bol.com de goedkoopste, maar ook speciaal geselecteerd voor studenten. En ik ben al dik twee jaar student af, dus moet ik dan niet voor een meer ‘professioneel’ geval gaan?
Dan gaat het dus tussen de DOMO en de Tristar met de hartjes.

De DOMO maakt de originele Luikse wafels, maar de hartjes staan waarschijnlijk zoveel schattiger op de foto’s! ‘Reviews lezen dan maar’ was aanvankelijk mijn eerste gedachte, maar van de Tristar staan nog geen reviews online dus ga ik nog maar even verder dubben op deze druilerige dag.

Jullie zien vanzelf op wie mijn keuze is gevallen!

Liefs,
Anouk

Kleine muts – wat, hoe, waar en waarom?

Kleine muts – wat, hoe, waar en waarom?

Als we gaan praten in metaforen dan kan je lichaam een auto zijn, de supermarkt het tankstation en de dokter de garage. De motor heeft olie en benzine nodig anders weigert hij dienst, en terecht. En als je hem dan toch aan de praat krijgt met iets anders legt hij op een goed moment het loodje omdat die motor nu eenmaal gebouwd is om op een bepaald soort brandstof te rijden.

Met ons lichaam precies zo.

Ik zal mijn complottheorieën bewaren voor mijn dagboek, maar we kunnen het er allemaal over eens zijn dat we qua eten ver weg van de bron zijn beland. We weten niet meer hoe we onszelf moeten voorzien van dat wat we nodig hebben. We eten wel, de schappen in de supermarkt hebben nog nooit zo vol gelegen! Alleen hoe maak je dan de juiste keuze?

De superfoods vliegen je om de oren, hoe het kan dat je voor de komst van het chia zaadje normaal functioneerde is niet meer voor te stellen!
Bewust kiezen doen we tegenwoordig met het tellen van het aantal sterren op een logo of aan de hand van een kleurtje want zelf weten we het eigenlijk niet zo goed. Net zo makkelijk als iemand anders de keuze vast voor ons heeft gemaakt! Blijkt dan uiteindelijk weer dat het vaak gewoon een publiciteitsstunt is en we voor de gek worden gehouden waar we bijstaan.

Het punt wat ik probeer te maken is dat we het zijn verleerd om zelf na te denken als het aankomt op het maken van bewuste voedingskeuzes. Waar ik dit op baseer zijn de vragen die mensen mij stellen wanneer ik achter de kassa sta in de biologische winkel waar ik werk. Het mooie is, mensen willen wel graag bewuster worden en het wordt ons ook steeds makkelijker gemaakt door meer aan te bieden dan alleen kant-en-klare sandwiches en pasta salades. De rauwe noten hebben hun weg teruggevonden naar het snack-schap en fruitsalades to go zijn er ook in overvloed te vinden!

Maar dit vergroot enkel onze keuze, het maakt ons nog steeds niet duidelijk wat de juiste keuze nu precies is. Wat maakt die quinoa-linzen salade zo gezond? En is het wel zo gezond? Alles wat van te voren klaar is gemaakt is misschien wel heel makkelijk, wat ze ons alleen vergeten te vertellen is dat er wel het een en ander aan toe moet worden gevoegd om het ook eetbaar en mooi te houden. Niemand gaat plakkerige, waterige rijstmaaltijden aanschaffen lijkt me. Worden we dan wederom voor de gek gehouden?

Ja.

Heb ik de gouden tip die je gaat helpen om je een weg te banen in deze wereld vol veelbelovende stickers, prachtige verkooppraatjes en exotisch klinkende namen die beloven je gezondheid er binnen een wip weer bovenop te hebben? Nee, dat niet. Maar ik heb wel alvast een groot deel van de weg voor je vrij gemaakt door zelf op onderzoek te zijn gegaan naar wat nu waar is en wat niet. Wat is er echt gezond en wat is een broodje aap verhaal? Wat verrijkt je dieet en wat kun je beter laten liggen als je aan het eind van de maand bent?
Is biologisch nu echt beter? Dat antwoord heb ik meteen voor je, ja. Maar niet per se voor je lichaam, meer voor de aarde in het algemeen.

En zo kom ik dan eindelijk op het einde van mijn eerste inleidende post over wat ik precies wil doen met kookmutsen! Iedereen die dat wil laten profiteren van de kennis die ik over de jaren heb opgedaan en nog op ga doen.

Volgende keer – To bio or not to bio, that is the question.

Liefs,
Kleine muts

BROOD! Maar dan zonder gluten

BROOD! Maar dan zonder gluten

Beschamend hoe lang we niet hebben gepost! In my defence, ik ben heel lui en vind een goede beschrijving maken van een recept vervelend werk… en ik ben bezig met een ander blog! De link staat onderaan.
In Lianne’s defence, ze is zwanger.

Ok, het is niet echt een recept te noemen wat ik nu ga posten – het is namelijk bijzonder makkelijk om dit brood te maken. Ik werk in deze winkel waar we naast dagverse speltbroodjes ook heerlijke mixen verkopen voor glutenvrij brood. Ik heb eerder gepost dat ik misschien een gluten allergie heb – ik moet nog getest worden dus ik heb nog steeds hoop op iets anders dan coeliakie – en een van de dingen die ik nu moet laten liggen van mijn glutenvrije dieet is brood. Nu ging dat best goed de eerste maand, ik miste niets. Nu begin langzaam te hunkeren naar alles wat ik eigenlijk niet mag. Mijn broer had laatst pizza besteld, ik heb er even ongegeneerd aan lopen snuiven zodra de doos openging. Het is geen feestje. Dus oplossingen als deze zijn bijzonder welkom!

Glutenvrije broden zijn best duur en de meeste vind ik veel te droog dus ik was erg enthousiast om een vers brood te bakken. Ik heb deze mix nog niet eerder geprobeerd, maar ik heb al goede recensies gehad van klanten. Hoeveel het broodje kost ben ik even vergeten te noteren – ik ga het morgen even checken.

Benodigdheden2014-07-27 12.15.01

  • 1 doos kant en klare broodmix (Heerlijk)
  • 450 ml koud water
  • Ovenbestendige kom met kokend water

 

Bereiding

2014-07-27 13.59.19 Het staat allemaal op de doos! Maar aangezien het er alleen  in het Duits en Engels op staat zal ik het toch nog  even vertalen.

Verwarm de oven voor op 220°C.
1. Voeg water toe. Er zit een dop onder dat bruine driehoekje wat je ziet op de eerste foto. Deze haal je uit de  doos, je voegt de 450 ml water toe aan de mix en stopt de dop weer op zijn plek.

2. Shake! Schud de droge mix en het water  in ongeveer een minuut door elkaar. Haal de deksel van de doos  en meng met een vork alles nog even goed door elkaar. In eerste instantie was ik bang dat de binnenkant van  de doos losliet in mijn deeg, er zaten namelijk dunne witte stukjes in het deeg aan de zijkant. Maar toen bedacht ik me dat een brood natuurlijk dingen als gist nodig heeft, of in ieder geval iets om het te laten rijzen – hoogstwaarschijnlijk was het zoiets het loste namelijk op toen ik het pakte. Dus geen vrees!

3. Bakken maar. Zet de ovenschotel met het kokende water onderin de oven en plaats de bakvorm met het mengsel erboven op een ovenrooster. Na 5 minuten bakken maak je met een mes een diepe snee in het midden van het brood. Bak het hierna nog 60 minuten.

Tadaa! Ontzettend makkelijk en het ruikt verrukkelijk. Uiteraard moest ik het meteen proberen en ik kan je vertellen, na dik 2 maanden glutenvrij eten ben ik zielsgelukkig met mijn broodje! Het is smeuïg, zacht, nu nog warm omdat het net uit de oven komt, en lijkt gewoon op brood! Mocht ik inderdaad de diagnose Coelikie krijgen heb ik in ieder geval een lekkere broodvervanger!

2014-07-27 14.04.56

Broodje rosbief!

2014-07-27 14.14.42

En aardbeien met wat aalbessen on the side

2014-07-27 14.02.05

Le resultaat a la Jamie Oliver gepresenteerd

Ik ga nog wel een keer echt aan de slag voor een glutenvrij brood from scratch, pinkie promise. Je bent een kookmuts of niet! En ik zal er dan ook voor gaan zitten om het recept met jullie te delen.

Liefs,
Anouk

Voor alle geïnteresseerden – klik hier voor mijn Engelse blog. Waarom Engels? Ik heb nu eenmaal een vreemde obsessie met de taal sinds groep 6.

Follow my blog with Bloglovin